Kur dikush ndihet i lumtur, ai buzëqesh, por, sipas një kërkimi të ri shkencor, është e vërtetë edhe e kundërta: Nëse dikush me qëllim “vesh” një buzëqeshje, duke mobilizuar muskujt e fytyrës në përputhje me rrethanat, ai mund të përmirësojë disponimin e tij mendor.
Me fjalë të tjera, marrëdhënia buzëqeshje-humor është një rrugë e dyanshme.
Studiuesit nga Bashkëpunimi Shumë Buzëqeshje, të udhëhequr nga psikologu Nicholas Coles nga Universiteti Stanford në Kaliforni, i cili bëri botimin përkatës në revistën “Nature Human Behaviour”, eksperimentuan me afro 3900 vullnetarë nga 19 vende, të cilët u ndanë rastësisht në tre grupe dhe iu kërkua të kanë shprehje të buzëqeshura, neutrale ose spontane.
U zbulua se ata që më pas kishin “vendosur” një buzëqeshje në fytyrën e tyre, duke imituar fytyrat e buzëqeshura në një fotografi, raportuan më pas se treguan një përmirësim më të madh në disponimin e tyre mendor.
Për vite të tëra, psikologët kanë debatuar nëse shprehjet e fytyrës, madje edhe ato që njeriu i bën me vetëdije dhe jo spontanisht, ndikojnë në emocionet dhe gjendjen shpirtërore. Studimi i ri tregon se kjo është vërtet kështu. Efekti i buzëqeshjes “të veshur”, sipas studiuesve, nuk është aq i fortë sa për të kapërcyer diçka aq të fortë sa depresioni, por mjafton për ta bërë dikë të ndihet më mirë.
“Ne ndiejmë emocione aq shpesh sa harrojmë se sa e mahnitshme është kjo aftësi. Por pa emocion nuk ka as dhimbje, as kënaqësi, as mjerim, as lumturi, as tragjedi e as lavdi në gjendjen njerëzore. “Hulumtimi i ri na tregon diçka thelbësisht të rëndësishme për mënyrën se si funksionon përvoja emocionale,” tha Coles.
Psikologët ende nuk janë të sigurt për origjinën e emocioneve. Një teori është se përvoja e ndërgjegjshme e emocioneve bazohet në ndjesi trupore, p.sh. se ndjenja e një rrahjeje të përshpejtuar të zemrës “përkthehet” si ndjenjë frike.
Në fund të gjithë kësaj eksperience, mbetet vullneti i mirë për të ndryshuar pozitivisht.
